Ανέβηκε από Swell στις 12/7/2007
50
περίπου μέτρα χώριζαν το ένα φουσκωτό από το άλλο. Πρώτος είχε ξεκινήσει ο Κωστής, μετά εγώ και
τελευταίος ο Σταύρος με την Κική. Όταν
ήμουνα στη κορυφή του κύματος τους έχανα και τους δύο. Το ίδιο γινόταν όταν ήταν εκείνοι σε κορυφή
κυμάτων, εξαφανιζομουν από τα μάτια τους. Κύματα που φαίνονταν σαν
πολυκατοικίες. Μας πήρε τρεις ώρες να φτάσουμε
στην Αιγιάλη, μια απόσταση 15 μιλίων.
Περάσαμε την υπόλοιπη μέρα από καφέ σε καφέ. Στην άκρη του λιμανιού από τη μεριά της θάλασσας, υπάρχει ένας ανηφορικός δρόμος που είναι γεμάτος εστιατόρια και καφέ. Το βράδυ μας είχαν προσκαλέσει οι κοπέλες στο σπίτι τους. Θα μαγείρευαν τα ψάρια. Πήγαμε κατά τις εννέα. Ο Σταύρος ήταν ήδη εκεί. Φάγαμε στη βεράντα του σπιτιού. Η σούπα και τα ψάρια ήταν υπέροχα. Μετά το φαγητό, ο Σταύρος δήλωσε κουρασμένος και πήγε μέσα για ύπνο. Μείναμε γύρω από το τραπέζι η Άννα, η Κική κι εγώ. Ο Κωστής καθόταν στο πάτωμα. Αρχίσαμε τη συζήτηση. Κάποια στιγμή ο Κωστήςς, που μέχρι τότε είχε μείνει αμέτοχος στη συζήτηση, λέει:
Περάσαμε την υπόλοιπη μέρα από καφέ σε καφέ. Στην άκρη του λιμανιού από τη μεριά της θάλασσας, υπάρχει ένας ανηφορικός δρόμος που είναι γεμάτος εστιατόρια και καφέ. Το βράδυ μας είχαν προσκαλέσει οι κοπέλες στο σπίτι τους. Θα μαγείρευαν τα ψάρια. Πήγαμε κατά τις εννέα. Ο Σταύρος ήταν ήδη εκεί. Φάγαμε στη βεράντα του σπιτιού. Η σούπα και τα ψάρια ήταν υπέροχα. Μετά το φαγητό, ο Σταύρος δήλωσε κουρασμένος και πήγε μέσα για ύπνο. Μείναμε γύρω από το τραπέζι η Άννα, η Κική κι εγώ. Ο Κωστής καθόταν στο πάτωμα. Αρχίσαμε τη συζήτηση. Κάποια στιγμή ο Κωστήςς, που μέχρι τότε είχε μείνει αμέτοχος στη συζήτηση, λέει:
- Εγώ
πάντως αν άκουγα αυτούς που ήδη γνώριζαν τον Κώστα (έχουμε το ίδιο όνομα) δεν
θα τον είχα γνωρίσει ποτέ.
Πέφτει μια παγωμάρα στην ομήγυρη. Η Άννα ρωτά:
Πέφτει μια παγωμάρα στην ομήγυρη. Η Άννα ρωτά:
- Τι
εννοείς;
- Μου έλεγαν ότι είναι πολύ περίεργος και δύσκολος τύπος. Αλλά εγώ επέμενα να τον γνωρίσω, απαντά.
- Μου έλεγαν ότι είναι πολύ περίεργος και δύσκολος τύπος. Αλλά εγώ επέμενα να τον γνωρίσω, απαντά.
Η
Άννα με κοιτάει ερωτηματικά. Λέω:
- Φαντάζομαι ότι δεν περιμένετε να πω κάτι σε σχέση με αυτό.
Η ατμόσφαιρα είχε ήδη χαλάσει, παρά τις άτσαλες προσπάθειες του Κωστή να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και μετά από λίγο φύγαμε.
Το επόμενο βράδυ πηγαίνουμε να φάμε σ’ ένα εστιατόριο. Ο Σταύρος ήταν ξυπόλητος κι αξύριστος όπως πάντα και φορούσε το κλασσικό του συνολάκι. Ένα λερό μαγιό βερμούδα. Αποφασίζει ότι θέλει ψάρι και πηγαίνει στο εσωτερικό του καταστήματος να δει αν είχαν ξιφία. Επιστρέφει μετά από μερικά λεπτά σκασμένος στα γέλια. Όταν συνήλθε, μας είπε τι είχε συμβεί. Όταν μπήκε εντόπισε τον ιδιοκτήτη, τον πλησίασε και τον ρώτησε:
- Φαντάζομαι ότι δεν περιμένετε να πω κάτι σε σχέση με αυτό.
Η ατμόσφαιρα είχε ήδη χαλάσει, παρά τις άτσαλες προσπάθειες του Κωστή να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και μετά από λίγο φύγαμε.
Το επόμενο βράδυ πηγαίνουμε να φάμε σ’ ένα εστιατόριο. Ο Σταύρος ήταν ξυπόλητος κι αξύριστος όπως πάντα και φορούσε το κλασσικό του συνολάκι. Ένα λερό μαγιό βερμούδα. Αποφασίζει ότι θέλει ψάρι και πηγαίνει στο εσωτερικό του καταστήματος να δει αν είχαν ξιφία. Επιστρέφει μετά από μερικά λεπτά σκασμένος στα γέλια. Όταν συνήλθε, μας είπε τι είχε συμβεί. Όταν μπήκε εντόπισε τον ιδιοκτήτη, τον πλησίασε και τον ρώτησε:
- Καλησπέρα, έχετε ξιφίες;
Ο τύπος τον κοιτάει από την κορυφή ως τα νύχια και απάντησε:
- Πουλάς ξιφίες;
Λόγω της εμφάνισής του, τον είχε περάσει για ψαρά!
No comments:
Post a Comment