Ανέβηκε από Swell στις 25/1/08
Το
κοριτσάκι τους ήταν μόλις 40 ημερών.
Δύσκολος χειμώνας στην Ξάνθη, το 1930.
Ένα βράδυ ο μπαμπάς του είπε ότι θα έβγαινε για τσιγάρα. Βγήκε και δεν γύρισε ποτέ. Ούτε έστειλε ποτέ κάποιο μήνυμα. Απλά εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Λίγο μετά η μητέρα πήρε το κοριτσάκι της και
πήγε να ζήσει με τον αδελφό της, που ζούσε στο Λουτράκι Κορινθίας με τη γυναίκα του και το αγοράκι τους. Έζησαν όλοι μαζί εκεί μέχρι το 1954. Στα 79 χρόνια που έζησε η μητέρα, δεν είπε
ποτέ μια κακή κουβέντα για τον άντρα της.
Όσες φορές τη ρωτούσε ο εγγονός της «πού είναι ο άντρας σου;», του έλεγε
ότι ήταν δύσκολες οι εποχές κι είχε αναγκαστεί να φύγει. «Και δεν σε πειράζει;» επέμενε ο
εγγονός. Κι εκείνη του έλεγε ότι το μόνο
που την ένοιαζε ήταν να τον έχει ο Θεός καλά!
Το 40 ημερών κοριτσάκι είναι η μητέρα μου.
Το 40 ημερών κοριτσάκι είναι η μητέρα μου.
Σχόλια αρχικής ανάρτησης:
8 κύμα(τα):
Ο απλά αφηγηματικός σου λόγος,ο συναισθηματικά ουδέτερος,επιφυλάσσει σοκ και δέος! με την καταληκτική του πρόταση...
Τελικά,πόση δύναμη θέλει για να αντέξεις να μην ενοχλείσαι από καταστάσεις που σου επιβάλλουν οι άλλοι ότι είναι ενοχλητικές;
Να τον έχει ο Θεός καλά.
Τέτοιο μεγαλείο ψυχής δεν υπάρχει στην εποχή μας πλέον.
Να πω πως εγώ κατανάλωσα πολλαπλάσια δύναμη για να αποκρούσω τις απόψεις των άλλων από όση χρειάστηκα για να αποδεχτώ αφενός την απόρριψη ούσα έγκυος και αφετέρου το γεγονός πως ο πατέρας του παιδιού μου δεν θέλει ούτε να το βλέπει.
Ποτέ τόσα χρόνια δεν έχω ακούσει πιο καίρια και ουσιαστική παρατήρηση.
Να 'σαι καλά swell που μοιράστηκες μια τόσο προσωπική ιστορία.
Τούτος ο κόσμος θα παραμένει όμορφος όσο υπάρχουν άνθρωποι που συγχωρούν.
Καλή Κυριακή
ριτς
Με σένα τα λόγια είναι περιττά:))
@mamma,το κλειδί σε τέτοιες καταστάσεις,είναι να είσαι πιστός στην επιλογή σου και δυνατός απέναντι στους άλλους μέχρι τέλους...του όποιου τέλους!Σε θαυμάζω και σε ζηλεύω παράλληλα και ταυτόχρονα!!!
Εγώ μαζί σου ;))Αν και δε με έχεις ανάγκη...αλλά ποτέ δεν ξέρεις:)
Καλημέρα σε σένα και στο αγγελούδι σου!