Monday, December 5, 2011

Μια γνωριμία

Ανέβηκε από Swell στις 28/1/08


 


Πλησίαζα το ψιλικατζίδικο απ’ όπου αγοράζω εφημερίδα και τσιγάρα. Την είδα να στέκεται στην πόρτα αγέρωχη. Ψηλό, γυμνασμένο κορμί με φοβερές καμπύλες. Όταν πλησίασα αρκετά, γύρισε και με κοίταξε. Είχε μεγάλα μπλε μάτια. Μου φάνηκε πως μου χαμογέλασε. «Καλημέρα, πως σε λένε;» ρώτησα. Δεν απάντησε και χαμογέλασε ξανά. Ήρθε δίπλα μου. Μπήκα στο μαγαζί ψώνισα κι όταν βγήκα, τη βρήκα στο ίδιο σημείο. Ήταν φανερό ότι με περίμενε και χάρηκα.

Αρχίσαμε να περπατάμε μαζί. Απάντησε σ’ όλες τις ερωτήσεις που της έκανα στη διαδρομή. Με ρώτησε που μένω, αν είμαι μόνος ή υπάρχουν κι άλλοι κ.λπ. Της μίλησα και για την παρέα μου. Τους σκύλους και τις γάτες. Μάλλον αντέδρασε στις γάτες. «Τις αντιπαθείς» ρώτησα. «Ναι» απάντησε μονολεκτικά.

Όταν φθάσαμε σπίτι μας υποδέχθηκε το τσίρκο. Μόλις την είδαν οι γάτες, εξαφανίστηκαν. Προφανώς κατάλαβαν τα αισθήματά της προς αυτές. Τουλάχιστον ήταν αμοιβαία. Και τα αμοιβαία συναισθήματα μας κάνουν ευτυχείς. Το μεσημέρι φάγαμε όλοι μαζί και μετά πήγαμε μια μεγάλη βόλτα. Το βράδυ κάτι έκανε η Πέρσα και παρεξηγήθηκαν, με αποτέλεσμα η επισκέπτρια να φύγει. Την είδα να απομακρύνεται λικνίζοντας τους γοφούς της. Πάνω που είχα πιστέψει ότι θα είχα πλέον τρεις σκύλους.

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...