Δεσίματα

Ανέβηκε από Swell στις 18/1/08

Αφορμή γι’ αυτήν την ανάρτηση στάθηκε ένα σχόλιο του De profundis και η απάντηση σ’ αυτό το σχόλιο της Ψυχής, εδώ.

Γιατί δενόμαστε με κάποιους ανθρώπους;  Θα μιλήσω για τη δική μου εμπειρία.  Έχω δεθεί με γυναίκες που μου άρεσαν, αλλά και τις εκτιμούσα ταυτόχρονα για την προσωπικότητά τους.  Για τον πλούτο των αισθημάτων τους.  Για τη διάθεσή τους να σου σταθούν σε μια δύσκολη στιγμή.  Για τα πράγματα που κατάφεραν στη ζωή τους.

Έχω δεθεί με άνδρες που συμμεριζόμαστε τις ίδιες αξίες και (σε κάποια ζητήματα) τις ίδιες απόψεις.  Έχω δεθεί με άλλους με τους οποίους δεν υπάρχει κανένα σημείο επαφής, αλλά θαυμάζω την προσωπικότητά και τον πλούτο των επιχειρημάτων τους.  Έχω δεθεί με άνδρες που όποτε είχα πρόβλημα, ήταν πάντα δίπλα μου.

  
Έχω δεθεί με γονείς γιατί θαυμάζω τον τρόπο που μεγαλώνουν τα παιδιά τους.  Γιατί τους μαθαίνουν ν’ αγαπούν τα ζώα.  Κι έτσι τα παιδιά μαθαίνουν ν’ αγαπούν τους άλλους ανθρώπους.  Δένομαι με όλους τους ανθρώπους που ξέρουν ποιοί είναι ακριβώς και δεν έχουν κανένα πρόβλημα μ’ αυτό.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη γιαγιά μου - τη μητέρα της μητέρας μου – που πέθανε το 1980.  Το γιατί δεν έχω τη δύναμη να το γράψω. Μόνο αυτό:  Αν η ανθρώπινη καλοσύνη είχε πρόσωπο, θα ήταν το δικό Της.