Η αύρα

Ανέβηκε από Swell στις 4/2/2008
 

 

Η αύρα της ήρθε από κάπου ψηλά.  Την ένοιωσε στο πρόσωπό του.  Μαζί της ήρθε και μια υπέροχη μυρωδιά νυχτολούλουδου.  Η καρδιά του σκίρτησε.  Από πού να έρχεται άραγε, σκέφτηκε.  Αλλά όσο κι αν προσπάθησε, δεν μπορούσε να εντοπίσει την πηγή.  Κι έτσι απλά έμεινε να τα  απολαμβάνει.  Γιατί ήταν ό,τι καλύτερο του είχε τύχει τον τελευταίο καιρό.  Κι ήταν πολύς ο καιρός.  Ούτε ο ίδιος δεν θυμόταν πότε ήταν η τελευταία φορά.

Η αύρα και το νυχτολούλουδο έφεραν μπροστά του τη γλυκιά μορφή της.  Αέρινη, όπως και η φωνή της που έμοιαζε με γαλήνια θάλασσα.  Το γέλιο της με τον παφλασμό του νερού, όταν ακουμπάει πάνω του ο γλάρος για να πιάσει το ψάρι.  Τα μάτια και τα μαλλιά είχαν το χρώμα του χειμωνιάτικου δειλινού στον Πέλεκα.

Πλέον πετούσε προς τον ήλιο...