Η εξαφάνιση

Ανέβηκε από Swell στις 22/11/2007

 

 

 

 

Εμφανίζεται ξαφνικά, όταν είναι το τελευταίο που περιμένεις.  Τελευταίο, γιατί έχεις άθελά σου συνηθίσει σε μια άχρωμη καθημερινότητα, που τα ισοπεδώνει όλα.  Που σε κάνει να πιστεύεις ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.  Ότι όλα θα μείνουν, δυστυχώς, ίδια κι απαράλλαχτα.  Βυθίζεσαι στην καθημερινότητά σου, όποια κι αν είναι αυτή, καλή - κακή.  Κι εμφανίζεται απρόσμενα εκείνη.  Στην αρχή, ενώ όλα φαίνονται κανονικά και συνηθισμένα, εσύ διαισθάνεσαι ότι κάτι περίεργο συμβαίνει.  Αλλά όσο κι αν προσπαθείς, δεν μπορείς να καταλάβεις τι είναι αυτό.

Αργότερα συνειδητοποιείς ότι την αίσθηση που είχες, τη συμμεριζόταν κι εκείνη.  Και χαίρεσαι, γιατί γλιτώνεις έτσι το ρεζιλίκι.  Και όλα είναι υπέροχα.  Πιστεύεις ότι τελικά άξιζε τον κόπο η αναμονή, η απουσία, η μοναξιά.  Πιστεύεις ότι βρήκες κάποιον που σ’ αρέσει πολύ, που επικοινωνείτε, που δεν λες μέρα και καταλαβαίνει νύχτα, που έχετε τις ίδιες αξίες, που μοιράζεστε κοινές ανησυχίες, που δεν παθαίνει αναφυλαξία με τη μουσική που ακούς ή τα βιβλία που διαβάζεις, που...που...

Κι εκεί που (νόμιζες ότι) όλα είναι υπέροχα εξαφανίζεται.  ΤΕΛΟΣ.